Vanaf het ontstaan van de film begrepen regisseurs en producers dat het slim is om een gokscène als onderdeel van het verhaal in te voegen. Vooral poker was al altijd geliefd in de Verenigde Staten en sprak het meest tot de verbeelding. Het oudste bekende voorbeeld is wellicht de komedie “A (Sure) Cure for Pokeritis” uit 1912. Sindsdien zijn er talloze poker movies of films met pokerscènes geweest, waaronder Rounders, Big hand for little lady, Casino Royale, Maverick en The Cincinnati Kid. Allemaal verdienstelijke prenten, maar misschien is jouw grote favoriet ook The Sting uit 1973. In een rijdende trein speelt men hier “Five card draw”, een relatief makkelijke pokervariatie en trouwens de basis voor het moderne video poker. Probeer het maar eens. De Online Casino Nederland site geeft aanbevelingen voor een uitgebreid aanbod aan casino platforms en online poker rooms.
Inhoud
Regisseur George Roy Hill levert met “The Sting” een levensechte ervaring
De ouderwetste titelkaarten, de heerlijke muziek van Scott Joplin, je weet vanaf het begin dat het verhaal van “The Sting” zich afspeelt ten tijde van de Grote Depressie in de VS. Misdaad was toen alomtegenwoordig en mafiabazen hielden overal de touwtjes in handen; in dit geval Doyle Lonnegan (Robert Shaw). Deze man verliest 11.000 dollar aan wedopbrengsten door toedoen van Johnny Hooker (Robert Redford) en zijn compaan Luther Coleman (Robert Earl Jones). Pittig detail: Hooker heeft zelf ook maar één draai aan de roulette nodig om zijn aandeel te verkwanselen.
11.000 dollar is pas het begin …
Lonnegan neemt wraak, maar dat had hij beter gelaten. Want nu krijgt hij niet één geduchte tegenstander doch twee. Hooker roept namelijk de hulp in van de gewiekste oplichter Henry Gondorff (Paul Newman). Aan boord van de luxueuze passagierstrein, 20th Century Limited, komt het dan tot het fameuze “Five card draw” pokerspel. 15.000 dollar van Lonnegan liggen er in de pot aan het einde van het beslissende partijtje. De valsspeler is er absoluut zeker van te winnen; tenslotte heeft hij voor een “gefixte” kaartenboek gezorgd zodat hij met vier negens in de hand de beste kaarten heeft. Gondorff weet echter ongemerkt zijn drieën om te ruilen voor boeren. De stomme verbazing van Lonnegan en zijn handlanger zijn om van te snoepen. Ironisch is dat het kaartenspel in feite alleen maar bedoeld was om Lonnegan’s antipathie voor Gondorff te wekken. Die opzet is dus meer dan geslaagd!
Het net sluit zich
Na het partijtje poker doet Johnny Hooker zich bij Doyle Lonnegan voor als een ontevreden werknemer van Gondorff. De mafiabaas is nu gemakkelijk te overtuigen om zijn verlies nogmaals te compenseren. Overtuigd dat hij dit keer zal “wedden op het juiste paard” zet hij een bedrag in van niet minder dan 500.000 dollar. Ook nu is het resultaat van de weddenschap niet echt belangrijk. We vernemen niet of het paard, Lucky Dan, inderdaad als winnaar of als tweede de eindmeet haalt. Hoofdzaak is dat het duo Hooker-Gondorff tezamen met hun team een half miljoen Amerikaanse dollars binnenrijft. Of eigenlijk is het voornamelijk Gondorff. Wanneer Hooker zijn deel aangeboden krijgt, weigert hij immers met de woorden: “I’d only blow it”.
0 Comments